Eljasz-Radzikowski Władysław

Władysław Eljasz-Radzikowski (ur. 1847 w Krakowie zm. 1921 w Krakowie) – rzeźbiarz. Był synem malarza Wojciecha Eljasza-Radzikowskiego i jego drugiej żony Tekli z Krzyżanowskich, bratem malarza Walerego Eljasza-Radzikowskiego. Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie, mając 16 lat uciekł z domu, aby brać udział w powstaniu styczniowym. 18 lutego 1863 brał udział w bitwie pod Miechowem, gdzie dostał się do niewoli. Zesłany na Syberię przebywał 4 lata w Nikołajewsku, po powrocie w latach 1868-1873 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, studia kontynuował w Monachium. Rzeźbił portrety, nagrobki, prace o tematyce religijnej. W Krakowie wykonał medalion z podobizną Tadeusza Kościuszki na tablicy pamiątkowej wmurowanej w kamienicę przy Rynku Gł.45. W Poznaniu w Towarzystwie Przyjaciół Nauk przechowywane jest popiersie Józefa Ignacego Kraszewskiego, dla Ossolineum we Lwowie wykonał popiersie Jerzego Lubomirskiego, a według katalogu z 1909 Muzeum w Raperswilu posiada 8 popiersi królów polskich autorstwa artysty.

Hołd oddało 2 osób