Lubertowicz Zygmunt

Ur. 16 września 1883 r. w Nowym Targu. Ojciec - Ludwik, uczestnik powstania styczniowego, ożenił się z Wilhelminą, córką znanego w Nowym Targu krawca Bełtowskiego. Współpracował z „Kurierem Lwowskim” Pracował jako nauczyciel w Brodach na Ukrainie. Pomagał w założeniu i prowadzeniu biblioteki polskiej w Domu Polskim oraz towarzystw: „Sokół”, „Gwiazda” i Związek Polskich Akademików. Poznał i poślubił tam Czeszkę Józefinę Karasównę.Mieli trójkę dzieci: dwie dziewczynki i chłopca. W 1912 r. przeniósł się do Czerniowiec, objął posadę w gimnazjum realnym. Nawiązał kontakt z „Gazetą Polską”. Często z uczniami organizował wędrówki po Gorcach. Działał w Komitecie Spisko-Orawskim i w Związku Podhalan, redagował pismo „Echo Tatrzańskie”, „Gazetę Podhalańską”, uczestniczył w przygotowaniach do plebiscytu na Spiszu, Orawie i Górnym Śląsku. W 1924 r. otrzymał ofertę pracy w gimnazjum krzemienieckim na Wołyniu. Powrócił do Nowego Targu ucząc w Podhalańskim Towarzystwie Szkół Ludowych. W 1927 r. zamieszkał w Bielsku. Pracował na stanowisku polonisty w Państwowym Gimnazjum Polskim.Uczył też w niemieckim Prywatnym Ewangelickim Seminarium Nauczycielskim.Społecznie pracował w Macierzy Szkolnej Śląska Cieszyńskiego, Polskim Związku Zachodnim, Lidze Morskiej i Kolonialnej i Kole przyjaciół Harcerzy. Szczególnie aktywny w turystyce. Zmarł 20 września 1958 r.Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Hołd oddało 2 osób