Różanowski Kazimierz

(ur. 27 października 1903 we Lwowie, zm. 25 lipca 1976 w Opolu) - polski archiwista, historyk, działacz społeczny. Pochodził z rodziny robotniczej. W latach 1910-1914 uczęszczał we Lwowie do szkoły powszechnej, następnie był uczniem Państwowego Gimnazjum Realnego im. Kazimierza Wielkiego, w którym uzyskał świadectwo dojrzałości dopiero po kilkuletniej przerwie w edukacji związanej z wydarzeniami wojennymi (1925). W 1925 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Lwowskim, skąd rychło przeniósł się na Uniwersytet Wileński, ale ostatecznie zmuszony był przerwać naukę w 1927 i podjąć pracę zarobkową. Do wybuchu II wojny światowej zatrudniony był w urzędzie pocztowo-telegraficznym w Krośnie. Pracę tę wykonywał także po wojnie, do 1953. W 1953 uzyskał dyplom magistra historii na Uniwersytecie Wrocławskim i został jednym z pierwszych pracowników utworzonego właśnie Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Opolu. Do jego zadań należało gromadzenie poniemieckich zespołów archiwalnych, m.in. akt miast, cechów, majątków ziemskich, instytucji gospodarczych, kulturalnych, oświatowych oraz wymiaru sprawiedliwości. Zajmował się także opracowaniem tych zasobów, co pozwoliło na szybkie ich udostępnienie. Przygotowywał inwentarze książkowe. Brał udział w pracach zespołu naukowo-badawczego "Sławięcice" przy Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Opolu. Na emeryturę przeszedł w 1974.

Hołd oddało 0 osób