Jest pierwszym w kraju parkiem narodowym. Założony w 1974 roku w północno – wschodniej części Litwy na obrzeżach pogranicza litewsko - łotewsko - białoruskiego. Park leży w okolicach miasteczka Ignalino (7 tys. mieszkańców) i zajmuje ponad 40 tysięcy hektarów. 70 procent jego powierzchni zajmują lasy iglaste. Nietrudno tu spotkać łosia, rysia, norkę kanadyjską, jelenia, sarnę, dzika, wilka, lisa, bobra, zająca. Gościnnie docierają w te okolice niedźwiedzie. Prawdopodobnie przechodzą ze strony białoruskiej, bo na Litwie niedźwiedzie wytępiono przed kilkudziesięciu laty.
Niezwykła atrakcją w Auksztockim Parku Narodowym są też miejscowe wioski. Wśród lasów i jezior jest ich tu ponad sto. A mieszka w nich zaledwie około 2000 ludzi. Największa – Kaltanėnai nad jeziorem Żejmianą (Žeimenys, ponad 4 km2 i 6 m średniej głębokości), liczy 300 mieszkańców, a 10 wsi liczy ponad 100 mieszkańców. Reszta to przycupnięte wśród lasów małe wioseczki. Niektóre, jak Strazdai, Varniškės, Suminai, czy Palūšė, położone zazwyczaj nad brzegiem któregoś z tutejszych jezior, wyróżniają się oryginalną zabytkową architekturą – drewniane domy i takież zabudowania gospodarskie z wiekowych drzew, tradycyjne studnie, z żurawiem oraz wciąż czynne młyny wodne.
Na terenie parku jest 126 większych i mniejszych jezior, przeważnie w centralnej jego części. Polodowcowe jeziora często są połączone rzeczułkami, dzięki czemu tworzą długie trakty wodne ciągnące się na północ i północny zachód w kierunku cofania się lodowca. Akweny wodne zajmują łącznie 15 procent powierzchni parku. Wśród jezior królują Kretuonas, Dringis i Baluošas. Zdobione kilkoma wysepkami są zaliczane do największych. Mniejsze są zwykle płytkie i z biegiem czasu przekształcają się w bagna, jak te najmniejsze, porośnięte trzciną, jeziorka koło wsi Lukna.
Wyjątkowym jest jezioro Žeimenys (Żejmiana). Ma 12 km długości i 1 km szerokości oraz szybki nurt, wobec czego przypomina bardziej wartką rzekę niż statyczne jezioro. Stąd też bierze swój początek wartka rzeka Żejmiana. Na terenie parku znajduje się także najgłębsze i położone najwyżej nad poziomem morza (165 m) jezioro na Litwie. To otoczone wysokimi brzegami o łącznej długości 9,5 km, Tauragnas. Głębia dochodzi tu nawet do 60,5 metrów.
Ważnym ośrodkiem na terenie Parku jest Palūšė - miejscowość wspominana przez źródła historyczne w 1651 r. Na szczególna uwagę zasługuje miejscowy drewniany kościółek z 1757 r., którego wizerunek zdobił kiedyś banknot 1-litowy. Został on jednak wycofany z obiegu i zastąpiony monetą W Palūšė znajduje się centrum informacji turystycznej. Stąd też prowadzą szlaki turystyczne piesze i kajakowe. Droga do tej miejscowości prowadzi przez Ignalinę, która ma połączenie kolejowe z Wilnem.