Pierwsze pisane wzmianki o Żabnie pochodzą z roku 1274 i dotyczą małego,drewnianego kościoła ufundowanego przez kawalera maltańskiego Jacka Balona.On tez w roku 1312 uposażył kościół gruntami, łąkami, polami i dziesięcinami oraz wybudował dom plebański. W latach 1574-1584 zamieniony został na zbór kalwiński przez dziedzica Żabna Hieronima Bużeńskiego. Był on wybitnym przedstawicielem polskiej reformacji. Często pokazywał się na synodach czy innych spotkaniach braci.
Kościół i inne ośrodki kultu katolicy odzyskali w 1596 roku. Wzniesiono wówczas murowane prezbiterium i zakrystię, pozostawiając drewniana nawę. W 1657 r. kościół został zniszczony w czasie jednego z wielu pożarów miasta.
Obecny,murowany kościół zbudowany został w latach 1663-1685 z fundacji Rafała Kazimierza Makowieckiego, kasztelana kamienieckiego. Świątynia była trawiona przez pożary jeszcze dwukrotnie w latach 1799 i 1888 a w 1915 r. ucierpiała w wyniku działań wojennych, kiedy to uszkodzone zostały dachy i zniszczony portal główny. W połowie ubiegłego wieku kościół rozbudowano o nawy boczne i przedsionek oraz nakryto kopułą zakrystię. Przy kościele stoi neobarokowa dzwonnica z XVIII wieku z trzema dzwonami z 1948 r.