Stara Łomnica jest jedną z najstarszych wsi na Ziemi Kłodzkiej i posiada bogatą i złożoną historię. Założona została prawdopodobnie przez Czechów na pocz. XIII w. Pierwsza wzmianka dotyczy właściciela rycerza Theodoricusa von Theniz i pochodzi z 1316 r. W I poł. XIV w. w Starej Łomnicy osiedli się członkowie rodu von Pannwitzów, wywodzącego się z okolic Budziszyna. Pannwitzowie byli właścicielami Starej Łomnicy do początku XIX w. Część wsi była od XVII w. była w posiadaniu Habsburgów i rodu von Herberstein.
Stąd w XVIII w. Stara Łomnica była już dużą wsią , dzielącą się na 5 części, z których 4 były w posiadaniu von Pannwitzów, a jedną miał hrabia von Herberstein. W 1747 r. były tu 3 dwory, każdy z odrębnym folwarkiem. W II poł. XIV wieku powstał dwór obronny, późniejszy dwór środkowy. Wzniósł go prawdopodobnie Conrad von Pannwitz, który był wymieniany jako właściciel wsi w 1416 r. Zespół dworski (środkowy) składa się z wieży rycerskiej, dworu i zabudowań gospodarczych.
Najcenniejszym obiektem jest 5-kondygnacyjna wieża mieszkalna, założona na prostokącie o wymiarach ok. 9 x 7 m, zbudowana z kamienia na przełomie XIV i XV wieku. Zachował się skromny gotycki portal wejściowy i kamienne obramowania okien. Obok w II poł. XVI w. zbudowano renesansowy dwór, przebudowany w XIX i XX w. Zachowały się kamienne obramowania okien i portal wejściowy z gzymsem, na którym są 2 rzędy kartuszy herbowych von Pannwitzów i Habsburgów.