Zespół klasztorny odbudowany w 1740 r. w miejscu poprzedniego kościoła i klasztoru, które spłonęły w 1733 r. w największym pożarze w historii wsi. Obecnie zespół tworzą kościół i pozostałości murowanego "claustrum", zgrupowane wokół czworobocznego dziedzińca wewnętrznego. Klasztor cystersów został zlikwidowany decyzją pruską 24 listopada 1810 r., a duszpasterstwo w Jemielnicy przejęli proboszczowie diecezjalni. Kościół posiada bogate wyposażenie wnętrza. Ołtarz główny z 1734 r. jest dwukondygnacyjny na podwyższonym cokole. W zwieńczeniu umiejscowione są figury Archanioła Michała i aniołów. W polu głównym obraz "Wniebowzięcia Matki Boskiej". Wewnątrz znajduje się dwanaście ołtarzy bocznych. Ściany naw i prezbiterium zdobią liczne obrazy, m.in. sześcioobrazowy cykl maryjny, czternaście stacji Męki Pańskiej i wiele innych z XVIII w. Ponadto wnętrze zdobią również rzeźby Chrystusa Echo Homo z ok.1740 r., rzeźba przedstawiająca św. Wojciecha z XVIII w. oraz w przedsionku grupa ukrzyżowania z przełomu XVII i XVIII w. Pochodzące z 1777 r. organy są ozdobione misternie rzeźbionym ornamentem rokokowym i obrazem św. Cecylii, patronki sztuki muzycznej.