Barokowy kościół poewangelicki zbudowany w latach 1765-1767 z tzw. muru pruskiego. Obecnie pod wezwaniem MB Częstochowskiej.
Dla potrzeb wiernych na nabożeństwa udostępniono jeden z budynków dworskich, gdy ten spłonął ówcześni właściciele majątku Sylwiusz i Zofia von Burghaus ufundowali świątynię.
Ośmioboczny kościół salowy z boczną zakrystią, pod którą znajduje się krypta grobowa nie ma wyodrębnionego prezbiterium. Wybudowano w nim dwukondygnacyjne empory, których parapety zdobią liczne malowidła. Prospekt organowy, bez wyodrębnionego chóru muzycznego umieszczony został na trój łukowym balkonie, nad wejściem do świątyni. Sklepienie wykonano w kształcie kopuły ozdobionej kasetonami.
Ciekawymi elementami wystroju są: rokokowa chrzcielnica zwieńczona figurką baranka bożego, XVIII wieczne rzeźby św. Jana Chrzciciela i Mojżesza, renesansowa płaskorzeźbiona płyta obrazująca Ostatnią Wieczerzę oraz barokowa płyta nagrobna fundatorów kościoła.
Świątynia była wielokrotnie remontowana w roku 1946 została przejęta przez Kościół Katolicki wraz z przyległym cmentarzem. Ostatni remont obejmował dwupołaciowego ośmiobocznego dachu, który nakryto dachówką, wieńczy go wieżyczka z latarnią, kryta blachą. Przy kościele znajduje się dzwonnica murowana w połowie, wyżej drewniana, której budowę datuje się na początek XIX wieku. Po remoncie jej łukowaty, czterospadowy dach pokryto blachą i od tego czasu pełni funkcję kaplicy pogrzebowej.