W Dębiu (wówczas Dobre Dambe) podobno już w 1070 r. stał drewniany kościół. Przechowywano w nim przez długi czas starą deskę, na której wyryta była powyższa data. Znajduje się ona - jako data powstania kościoła - także na najstarszej pieczęci kościelnej parafii Dębie. W akcie założycielskim parafii raszowskiej z 1297 r. wspomniano, iż "także w Dobre Dambe" oddał pan Adam de Thulecz 2 hufy ziemi na potrzeby kościoła.
Legenda powiada, iż w tym miejscu Najświętsza Maria Panna uratowała chłopa grzęznącego w bagnie. Dębie przez stulecia było jednym z najważniejszych miejsc kultu maryjnego i ośrodków pątniczych Ziemi Opolskiej. W 1618 r., dzięki ofiarności mieszkańców i pielgrzymów, zbudowano tu kościół murowany z okolicznego surowca: bazaltu i kamieni polnych. Spustoszenia dokonane przez Szwedów oraz znaczące zmniejszenie się liczby mieszkańców doprowadziły do utraty przez Dębie praw parafii - znowu włączono je do Raszowej. Dopiero od 1867 r. parafia dębska odżyła.
Atrakcją kościoła był niegdyś namalowany na metalowej blasze cudowny obraz z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej z jednej, a Jezusa Chrystusa - z drugiej strony. Znaleziony przed wiekami na dębie obraz spłonął wraz z całym kościołem podczas wielkiego pożaru w 1906 r. Uratowała się za to 400-letnia figurka z lipowego drewna przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem, którą warto zobaczyć. Obecny kościół zbudowano w latach 1909-10 w stylu neobarokowym. Od wieków czci się tu Matkę Bożą i św. Rocha.
Więcej znajdziesz w
Polska Niezwykła opolskie