W okolicach Dębskiej Kuźni znajduje się leśny rezerwat częściowy Srebrne Źródło o powierzchni około 23 ha. Obejmuje fragment kompleksu leśnego leżącego w dolinie rzeki Jemielnicy. Występują tu dobrze wykształcone zbiorowiska leśne, głównie łęgowe i grądowe (łęg wiązowo-jesionowy, łęg jesionowo-olszowy i grąd subkontynentalny). Jest to jedno z niewielu miejsc występowania tak dobrze wykształconych lasów liściastych na tym terenie.
W północnej części rezerwatu znajduje się tzw. Srebrne Źródło, którego brzegi porasta roślinność górska z dominacją lepiężnika białego. Znajduje się tu także jedyne na terenie województwa opolskiego stanowisko cisa pospolitego w jego naturalnym siedlisku, które warto zobaczyć. W rezerwacie występują również inne chronione i rzadkie gatunki roślin, np. wawrzynek wilczełyko, kwitnące okazy bluszczu pospolitego, kruszczyk szerokolistny, porzeczka czarna, kopytnik pospolity, przytulia wonna, żywiec dziewięciolistny, żywiec cebulkowy, łuskiewnik różowy i przylaszczka pospolita. Warto również dodać, że obszar ten, ze względu na znaczne wartości krajobrazowe, już przed II wojną światową był chroniony na prawach rezerwatu. Niedaleko Srebrnego Źródła jeszcze do lat 70. XX w. stały potężne sosny i jodły liczące po 180 lat.
Z miejscem tym wiążą się również ciekawe historie i legendy, m.in. o zakopanym w lesie zbójeckim srebrze, które powoduje, że woda jest tutaj czysta jak srebro. Dziś wokół Srebrnego Źródła panuje cisza i spokój, ale w XVIII i XIX w. okoliczni mieszkańcy spotykali się tu w niedziele i święta, grała orkiestra, odbywały się tańce, działała strzelnica...