Obecną świątynię wzniesiono w 1780 lub 1781 roku na miejscu wcześniejszej, spalonej. Jest to orientowany, trójnawowy, drewniany kościół konstrukcji zrębowej z kwadratową wieżą osadzoną na nawie. We wnętrzu płaski strop wsparto na dwóch słupach.
Do najcenniejszych elementów wyposażenia wnętrza należą: dwie kamienne kropielnice pochodzące prawdopodobnie z XIV wieku, organy z XVII wieku, belka tęczowa z gotyckimi rzeźbami, rokokowe ołtarze, wczesnobarokowy kielich, relikwiarz z XVI wieku i żelazne, nitowane drzwi pochodzące z wcześniejszych kościołów, które przetrwały wszystkie pożary.