W Popielnie w latach 50- tych została utworzona placówka Polskiej Akademii Nauk - Stacja Badawcza Rolnictwa Ekologicznego i Hodowli Zachowawczej. Podstawowym celem tej placówki było dążenie do ratowania i wzbogacenia zasobów przyrodniczych Polski . Popielno, położone jest w centrum Puszczy Piskiej, na półwyspie otoczonym czterema jeziorami - Bełdany, Mikołajewskim, Śniardwami i Wartołty, dlatego ze względu na swoje położenie i walory przyrodnicze, okazało się doskonałym miejscem do realizacji tego typu programu przyrodniczego.
Muzeum znajduje się w zabytkowym spichlerzu z XVIII w. W swoich zbiorach posiada materiał, który prezentuje dorobek i bieżące prace stacji. Ekspozycja muzealna składa się z kilku działów, z których największy przedstawia kolekcję zrzutów poroża jeleni, na podstawie tego możemy prześledzić zmianę wielkości i kształtu nakładanego przez samce jelenia poroża w ciągu kolejnych lat życia tych zwierząt. Inne działy poświęcone są bobrom europejskim, zespołom roślinnym występującym na terenie lasu, a także zadrzewieniom śródpolnym Półwyspu Popielańskiego. Poznajemy także życie ostatnich dzikich koni Europy - koników polskich i innych wolnożyjacych zwierząt zamieszkujących Puszczę Piską.
W muzeum znajduje się też przepiękna ekspozycja sań i wozów zaprzęgowych z różnych okresów. W stacji badawczej powstał program hodowli wolnej konika polskiego. W Popielnie istnieje jedyna w Polsce hodowla fermowa bobrów, również prowadzone są tutaj unikalne prace, które dotyczą biologii cyklu poroża, rozrodu i behawioru jelenia szlachetnego, a także prowadzi się hodowlę zachowawczą bydła rasy polskiej czerwonej, jak również prace z zakresu rolnictwa proekologicznego.
Las doświadczalny, który ma powierzchnię 1600 ha, stanowi rezerwat dla wolnożyjących tabunów konika polskiego. Prowadzi się tutaj prace nad kształtowaniem biologicznym różnorodnych ekosystemów leśnych, m.in. odtwarzaniem naturalnych zasobów leśnych oraz oddziaływaniem turystyki na kształtowanie się ekosystemów leśnych.
Na trasie do stacji badawczej możemy, jeżeli mamy szczęście, spotkać wolno żyjące tabuny konika polskiego.