Wśród zabudowy ulicy Poznańskiej w Warszawie znajduje się kamienica oznaczona numerem 15. Budynek ten powstał około 1896 r. dla rodziny Glassów według projektu popularnego wówczas architekta Karola Kozłowskiego. Eklektyczna kamienica liczyła trzy piętra, a na skrajach znajdowały się tzw. belwederki. Elewacji frontowej nadano bogaty, secesyjny wystrój.
W latach dwudziestych XX w. kamienicę nabył rząd Związku Radzieckiego z przeznaczeniem na swoje przedstawicielstwo mieszczące się do tej pory w Hotelu Rzymskim. Po zakupie dokonano gruntownej przebudowy kamienicy. Nadbudowano dodatkową kondygnację. W elewacji skuto bogate sztukaterie i zastąpiono je gładkimi tynkami uzupełnionymi prostymi detalami, charakterystycznymi dla architektury sowieckiej. Zlikwidowano balkony, pozostawiając jedyny nad przejazdem bramnym. Fasadę ozdobiło płaskorzeźbione godło ZSRR.
Od 1934 r. przedstawicielstwo ZSRR podniesiono do rangi ambasady, która mieściła się przy ulicy Poznańskiej do wybuchu wojny radziecko-niemieckiej w 1941 r. Po wybuchu konfliktu budynek zajęli Niemcy. Skuto wówczas symbole państwa radzieckiego - sierp, młot i gwiazdę.
Po wojnie mieściło się tutaj m.in. Ministerstwo Przemysłu i Handlu. Obecnie kamienica jest siedzibą Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej C. Hartwig Warszawa S.A.