Wałczowi w 2003 r. "stuknęło" 700 lat. Miasto otrzymało prawa miejskie w 1303 r. z nadania margrabiów brandenburskich Ottona, Konrada i Waldemara. Założycielami nowego grodu byli Ulrich Schoning i Rudolf Liebenthal. W 1368 r. Wałcz trafił we władanie Kazimierza Wielkiego, który potwierdził brandemburskie prawa miejskie. Miasto stało się siedzibą polskiego starosty.
Starostwo wałeckie trwało do I rozbioru Polski. Po pierwszym podziale Polski w 1773 r. Wałcz trafił we władanie Prus. Zmieniła się wówczas jego nazwa na Deutsch Krone. W okresie pruskich rządów miasto szybko się rozwijało, a tendencję tę ugruntowały połączenia kolejowe z Piłą i innymi sąsiednimi miastami.
Po I wojnie światowej Wałcz pozostał w granicach Rzeszy Niemieckiej. Niemieckie władze urzędowały w mieście do 1945 r. Po nowym, powojennym podziale Europy Ziemia Wałecka ze swoją stolicą znalazła się ponownie w granicach Polski.
W dniu 23 kwietnia 2003 r., w rocznicę 700-lecia otrzymania praw miejskich mieszkańcy ufundowali tablicę pamiątkową umieszczoną na ścianie ratusza przy Placu Wolności.