Na początku XV wieku do Kościana sprowadzeni zostali dominikanie. W królewskim wówczas mieście oddano do ich dyspozycji teren położony w północno-zachodniej jego części. Za zgodą króla Władysława Jagiełły w 1410 r. wzniesiono tutaj klasztor i kościół noszący patronat św. Marii Magdaleny i św. Mikołaja. Obiekty te padły ofiarą pożaru miasta, który miał miejsce w 1503 r. Odbudowane ze zniszczeń przetrwały do potopu szwedzkiego.
W czasie walk w 1655 r. zabudowania dominikanów ponownie spłonęły. Nowe budynki ufundował zakonnikom około 1666 r. ówczesny starosta kościański Melchior Gurowski. Dawny kościół zastąpiła barokowa kaplica, która służyła dominikanom do kasaty zakonu. W latach 1905-1907 ten niewielki budynek rozbudowano w neobarokowym stylu. Kaplica stanowi dziś prezbiterium kościoła pw. Pana Jezusa.
Frontową ścianę XVII-wiecznej kaplicy zdobiła rzeźba św. Jana Nepomucena. Figura czeskiego świętego będącego m.in. patronem dobrej spowiedzi umieszczona została w szczycie budynku. W czasie rozbudowy świątyni na początku XX wieku rzeźbę przeniesiono na szczyt nowej nawy. Św. Jan Nepomucen nadal spogląda z wysokości na miasto nad Obrą.