Dwór został wybudowany w I połowie XIX wieku. Należał niegdyś do Walentego Sikorskiego, a na początku XX wieku kupił go łódzki aptekarz Antoni Charemza.
Jest to budowla murowana z cegły na planie litery T, w całości podpiwniczona. Parterowy korpus budynku zakończony jest z obu stron piętrowymi skrzydłami o dwuspadowych dachach. Do prawego skrzydła przylega widokowa wieża o trzech kondygnacjach z balustradą, a do wejścia głównego prowadzi trójkolumnowy portyk. Na parterze zajmowały się pomieszczenia reprezentacyjne (salon, jadalnia), część gospodarcza mieściła się w piwnicach (pralnia, kuchnia, spiżarnia, wędzarnia).
Niegdyś dwór otaczał park z dwoma stawami, rosły tam płaczące wierzby, kasztanowce, brzozy, świerki. W chwili obecnej stan zdewastowanej budowli ciągle się pogarsza. W zupełną ruinę popada przepiękna pamiątka po tamtych czasach.