Edward Taraszkiewicz "Żelazny" był jednym z najbardziej nieugiętych przeciwników władzy ludowej na Lubelszczyźnie. Z tego względu był też jednym z najbardziej poszukiwanych przez UB żołnierzy podziemia. Brał udział w wielu akcjach, m.in. opanowaniu Komendy Powiatowej MO i rozbiciu PUBP we Włodawie oraz uwolnieniu około 100 więźniów (22 X 1946 r.), ataku na Radzyń Podlaski w noc sylwestrową 1946 r. oraz rozbiciu grupy operacyjnej MO, UB i KBW pod Uhninem (25 IV 1947 r.). Wiosną 1948 r. utworzył oddział, który był postrachem dla nowych władz na terenie powiatów włodawskiego, chełmskiego, lubartowskiego i parczewskiego. W czerwcu 1951 r. do walki z jego 30-osobowym oddziałem powstała specjalna grupa operacyjna KBW, licząca cztery bataliony wojska. "Żelazny" zginął 6 X 1951 r. we wsi Zbereże w walce z funkcjonariuszami UB i żołnierzami KBW. W 1974 r. w miejscu tej walki ustawiono pomnik upamiętniający śmierć porucznika UB i dwóch żołnierzy KBW poległych w walce z bandą "Żelaznego". W 1991 r. tuż obok stanęła kapliczka poświęcona pamięci komendanta Edwarda Taraszkiewicza "Żelaznego" i 66 żołnierzy obwodu włodawskiego WiN, poległych w walce z reżimem stalinowskim. Oba pomniki, które warto zobaczyć, stoją obok siebie, chociaż są dowodem skrajnie odmiennych interpretacji tego samego wydarzenia.