Historia parafii św. Mikołaja w Dratowie
Dratów – w przekazach prawosławnej diecezji chełmskiej znany był już w XIV wieku. W obrębie dóbr dratowskich w Ziemi Chełmskiej (XVI-XVIII w.) znajdowały się m.in. jeziora: Dratowskie, Łokietek (nie istnieje), Kureczków, Łukcze i Rogóźno. W tym okresie funkcjonowała w Dratowie cerkiew parafialna św. Mikołaja.
W 1872 r. parafia w Dratowie liczyła 1050 wiernych, uczęszczających do starej, drewnianej cerkwi, zlokalizowanej ok. 200 m na zachód od obecnej. W tym miejscu zbudowano następnie plebanię (nieopodal późniejszego pomnika niepodległości z 1927 r.). Przed I wojną światową parafia tutejsza liczyła ok. 1400 wiernych z Kaniwoli, Ludwina, Łęcznej, Dratowa i okolicznych mniejszych miejscowości.
Obecna cerkiew św. Mikołaja została wybudowana w latach 1889-1890 przez rząd rosyjski dla ok. tysiąca wiernych parafii w Dratowie, w ówczesnej diecezji chełmskiej. W 1913 r. parafia liczyła ok. 1400 wiernych z Kaniwoli, Ludwina, Łęcznej, Dratowa i okolicznych mniejszych miejscowości. W 1915 r. parafię ewakuowano do Rosji. Podczas I wojny światowej opiekę nad wiernymi, którzy nie wyjechali do Rosji, sprawowali mnisi z monasteru św. Onufrego Wielkiego w Jabłecznej.
W dniu 15 sierpnia 1942 r. o. Stefan wraz ze swą córką Olgą zostali zamordowani przez hitlerowski pluton egzekucyjny. Pochowano ich na miejscowym cmentarzu parafialnym (ok. 200 m na wschód od cerkwi). Z rodziny ocalał tylko syn duchownego Jerzy Malesza, którego nie było w domu w dniu egzekucji. Parafia przestała istnieć po zamknięciu świątyni w 1947 roku.
Staraniem o. Aleksego Baranowa wznowiono posługę duszpasterską w 1959 r. Od tamtej pory wierni znajdują się pod opieką duszpasterzy parafii Przemienienia Pańskiego w Lublinie.
W 2003 r. cerkiew otoczona była przez lipowy starodrzew, liczący wówczas 24 lipy wokół cerkwi i 24 lipy w alei wiodącej do szosy (stara droga do świątyni). W cerkwi znajduje się ikonostas, sprowadzony w latach pięćdziesiątych XX w. z Sanoka, gdyż poprzedni został zniszczony w latach 1943-1947. Fresk nad częścią ołtarzową przedstawia scenę z ewangelicznej przypowieści o synu marnotrawnym. Na cmentarzu parafialnym jest m.in. grób młodo zmarłego literata rodem z Ludwina Andrzeja Łuczeńczyka, zwanego „Gwiezdnym Księciem” pisarzy polskich.
Latem 2007 r. dratowską cerkiew poddano generalnemu remontowi. W niedzielę 25 maja 2008 r. Dratów przeżywał święto patronalne, połączone z poświęceniem świątyni po generalnym remoncie. Uroczystości tej przewodniczył arcybiskup lubelski i chełmski Abel.
(Autor: Grzegorz Jacek Pelica)
_____________________
Skrócona wersja artykułu opublikowanego w „Wiadomościach Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego” 2009, nr 5.