Ostrowsko to jedna z trzech najstarszych parafii na Podhalu założonych przez cystersów, a drewniany kościół parafialny położony w dolinie Dunajca, do 1683 r. był wielokrotnie przenoszony z uwagi na powodzie. Kościół padał również pastwą płomieni. Po kolejnym pożarze, jaki miał miejsce 2.11.1915 r. po kościele pozostało tylko stalowe serce z mosiężnego dzwonu.
Nowy kościół zbudowany w latach 1919 – 1926 jest już kościołem murowanym. Wzniesiony jest w stylu klasycystycznym, na planie prostokąta, z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium i węższą kruchtą od frontu, nad którą wznosi się wieża. Ściany nawy i prezbiterium wzmocnione są przyporami. Na kalenicy dachu, na środku nawy umieszczona jest sygnaturka. Dachy: nawy, prezbiterium, kruchty i wieży kryte są blachą.
Wyposażenie świątyni jest drewniane. Dominują w nim góralskie rzeźby wykonane przez miejscowego artystę Franciszka Szumala. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, a ołtarz boczny poświęcony jest św. Józefowi. Ozdobą kościoła są freski, w tym fresk przedstawiający św. Michała Archanioła, który jest patronem świątyni.
Obok drzwi wejściowych do kościoła umieszczona została informacja o parafii i poprzednim drewnianym kościele. Umieszczone tu zostało również metalowe serce dzwonu ocalałe po spłonięciu drewnianego kościoła.