Lackowa (997 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem polskiej części Beskidu Niskiego, co daje jej miejsce w Koronie Gór Polski. Wraz z leżącą po słowackiej stronie Siwą Skałą (837 m n.p.m.) tworzy jedno z sześciu pasm składających się na Góry Hańczowskie.
Ze względu na strome stoki Lackowa jest też najtrudniejszą do zdobycia górą w Beskidzie Niskim, a przez niektórych uważana za najtrudniejszą ze wszystkich polskich gór poza Tatrami. W oficjalnym Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych figuruje jako Wackowa. Obie nazwy pochodzą od nazwy łemkowskiej o zapewne oznaczają górę należącą do Wacka (Łacka).
Podczas Konfederacji Barskiej na stokach góry stacjonował oddział konfederatów pod dowództwem Kazimierza Pułaskiego. Stąd też nieużywana już dzisiaj inna nazwa góry – Chorągiew Pułaskiego. Naszego narodowego bohatera upamiętnia jeszcze Przełęcz Pułaskiego oddzielająca Lackową od Ostrego Wierchu.
Północne stoki Lackowej schodzą do doliny rzeki Biała z malowniczą wsią Izby oraz nieistniejącą dziś łemkowską wsią Bieliczna. Na zachodzie góra zamknięta jest doliną potoku Beskid i przełęczą o tej samej nazwie. Po stronie słowackiej masyw otoczony jest dolinami potoków Bytricka, Komenec, Olchovec i Beskydsky. Przez szczyt przebiega tylko jeden szlak – Główny Szlak Beskidzki, który w tym miejscu pokrywa się z granicą polsko-słowacką oraz wododziałem Bałtyku i Morza Czarnego.
Od zachodu do szczytu można dojść z Krynicy Zdroju idąc zielonym szlakiem do Dzielca a następnie czerwonym przez Przełęcz Beskid, do której można też dojść nieoznakowanym leśnym duktem od strony Izb. Na wędrowców zmierzających od zachodniej strony czeka niezwykle strome podejście zwane potocznie „Ścianą Płaczu”. Wschodnie podejście zaczyna się od Przełęczy Pułaskiego. Można do niej dojść od wsi Ropki przez Ostry Wierch lub od Wysowej Zdrój przez Jawor i Cegiełkę.