Ciekawym zabytkiem jest Tykocińska Wielka Synagoga. Uważa się ją za drugą pod względem wielkości w Polsce, po Starej Synagodze w Krakowie. Jej budowę ukończono w 1642 r. Wielkość świątyni wynikała z roli Tykocina jako ponadlokalnego ośrodka społeczności żydowskiej. Żydzi po raz pierwszy osiedli w Tykocinie w 1522 r. Dość szybko zdominowali miejscowy handel oraz niektóre z rzemiosł, od XVIII w. do II wojny światowej stanowili blisko połowę mieszkańców miasta.
W sierpniu 1941 r. za sprawą Niemców Tykocin w połowie opustoszał. Obecni tu od ponad 400 lat Żydzi zniknęli, zostali rozstrzelani w lesie pod wsią Łopuchowo. Bardzo ciekawym dowodem istnienia żydowskiego Tykocina jest budynek Wielkiej Synagogi. Oparł się o dziwo kataklizmowi wojennemu i stał się atrakcją turystyczną dzięki wspaniałemu stanowi zachowania wnętrz. Mieści się tu Muzeum w Tykocinie (Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku), które warto zobaczyć. Oprócz bogatego zbioru judaików wnętrze zaskakuje wieloma oryginalnymi elementami wyposażenia. Bardziej religijny aniżeli muzealny nastrój zawdzięcza malowidłom ściennym, w tym wielu hebrajskim tekstom modlitewnym. Zlokalizowana pośrodku głównej sali bima (odpowiednik kazalnicy w kościele chrześcijańskim) sprawia wrażenie gotowej do wystąpienia rabina.
Położony tuż obok XVIII-wieczny dawny Dom Talmudyczny także mieści Muzeum w Tykocinie. Oprócz galerii malarstwa można zobaczyć wnętrze starej apteki. W budynku działa restauracja "Tejsza", serwująca potrawy kuchni żydowskiej. Niewiele jest w Polsce miejsc, gdzie lepiej niż w Tykocinie można zrozumieć, czym było polsko-żydowskie sąsiedztwo. Dla dzisiejszego Polaka to pouczająca wycieczka w nieznany, miniony świat.