Mazowieckie Leszno położone na skraju Puszczy Kampinoskiej ma długą historię. Na jej terenie istniała już pomiędzy 1400 -1200 r. p.n.e. osada z epoki brązu. O jej istnieniu świadczą przedmioty znalezione na cmentarzu z tamtych czasów, który znajdował się w miejscu obecnej nekropoli parafialnej. Jednak pierwsze pisane wzmianki wspominają o wsi dopiero w 1423 r. Leszno jest dziś dużą liczącą ponad 3,5 tysiąca mieszkańców miejscowością.
Do głównych atrakcji wsi należą pałac Łuszczewskich oraz kościół parafialny św. Jana Chrzciciela. Parafia św. Jana Chrzciciela powstała najprawdopodobniej wraz z lokacją wsi w początkach XV wieku. Jej ośrodek stanowił drewniany kościół ufundowany przypuszczalnie przez ówczesnych właścicieli wsi Leszczyńskich pieczętujących się herbem Boża Wola. W 1598 r. zastąpiła go nowa, również drewniana świątynia służąca wiernym do początków XVIII wieku. W 1725 r. ówczesny właściciel Leszna Walerian Łuszczyński ufundował kolejny kościół wzniesiony jak poprzednie z drewna. Obiekt ten istniał do końcowych lat XIX wieku, kiedy podjęto decyzję o jego rozbiórce i budowie murowanej budowli.
Nowy, neogotycki kościół wznoszono w latach 1894-1898. Zaprojektował go warszawski architekt Władysław Hirszel zmarły w czasie realizacji inwestycji. Budowę dokończono pod nadzorem Konstantego Wojciechowskiego, który do pierwotnego projektu wprowadził swoje modyfikacje. We wnętrzu kościoła znalazło miejsce wyposażenie pochodzące z wcześniejszych budowli. Świątynię konsekrowano w 1902 r. Przez pewien okres po 1905 r. kościół służył mariawitom. Zwrócony katolikom służy im do dnia dzisiejszego.