Drewniany kościół o konstrukcji zrębowej pw. św. Andrzeja Apostoła w Osieku został wybudowany w 1558 r. na cmentarnym wzgórzu wśród 500 letnich dębów na miejscu starego, wymienianego w dokumentach księcia Bolesława Wstydliwego z 1278 r. jako „Ecclesia de Ossech”. Powstał w stylu późnogotyckim, charakterystycznym dla budowli drewnianych odmiany śląskiej.
Jego kwadratowa wieża frontowa, o pochyłych ścianach i efektowna wieża na sygnaturkę, o kształcie cebulastym z latarnią, zwracają do dzisiaj na siebie uwagę interesującą konstrukcją. Pierwotnie miała kształt sześciogranny, zdobiona sobotami, ale ok. 1802 r. uległa spaleniu w pożarze w wyniku uderzenia pioruna, który szczęśliwym zbiegiem okoliczności nie rozprzestrzenił się na całość, ponieważ ugasiła go gwałtowana ulewa po burzy. Były w niej trzy dzwony, przeniesione później do nowo wybudowanego kościoła murowanego, skąd w 1916 r. zarekwirowane zostały przez austriackie władze wojskowe.
Izbicę oraz soboty dobudowano w 1802 r. Wewnątrz świątyni jest bogato zdobiony, piękny, rokokowy, ołtarz z II połowy XVIII w. z obrazami: Zwiastowania Najświętszej Marii Panny i Złożenia do grobu Pana Jezusa. Przy zamykaniu ołatarza obrazy zachodzą na siebie. Nad całością umieszczono obraz patrona parafii św. Andrzeja Apostoła. Perełką architektoniczną wnętrza, jest niecodzienna, pochodząca z tego samego okresu co ołtarz, rokokowa ambona w kształcie łodzi Piotrowej. Na ścianach znajdują się tablice pochowanych tutaj fundatorów, kolatorów i członków ich rodzin, a także odkryte podczas prac konserwatorskich zdobienia z XV, XVII i XVIII wieku.
W końcu XV i na początku XVII wieku kościół służył jako zbór kalwiński. Funkcjonuje do 1907r. tj. wybudowania kościoła murowanego. Od tego czasu świątynia "zamiera" , nie jest użytkowana i przechodzi bardzo trudne okresy wynikające z braku środków na utrzymanie. W 1908 r. podjęto decyzję o jej rozebraniu, ale uratował ją ówczesny pan na włościach w Osieku, Oskar Rudnicki, ponosząc część kosztów jego zabezpieczenia. Podjęte prace konserwatorskie pozwoliły uchronić od zniszczenia leżące przez okres 25 lat w baraku wyposażenie wnętrza kościoła, a także zabezpieczyć kościół przez działaniem warunków atmosferycznych.
Drewniany kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Osieku jest jednym z najciekawszych i najcenniejszych sakralnych zabytków drewnianych na pograniczu śląsko-małopolskim, który traci swoją świetność. Wokół znajduje się zaniedbany, wręcz zniszczony przez wandali, cmentarz z grobami z XVIII wieku. Całość sprawia wrażenie budowli opuszczonej, którą nikt się nie interesuje.