W podwarszawskich Pęcicach, w parku przy Dworze Polskim znajduje się pomnik-mauzoleum upamiętniający śmierć 91 uczestników powstania warszawskiego.
2 sierpnia 1944 r. w Pęcicach doszło do bitwy pomiędzy żołnierzami Armii Krajowej z IV Obwodu Ochota dowodzonymi przez ppłk. Mieczysława Sokołowskiego ps. "Grzymała” z żołnierzami Wehrmachtu. 31 powstańców zginęło w trakcie potyczki, natomiast 60 trafiło do niewoli. Byli przetrzymywani i torturowani w piwnicach pałacu w Pęcicach, a następnie rozstrzelani w przypałacowym parku. Wszyscy zostali pochowani we wspólnej mogile, którą na rozkaz Niemców musieli wykopać okoliczni mieszkańcy. Większość ofiar miało poniżej 20 lat, przy czym najmłodsza - 14 lat.
W 1946 roku, bezpośrednio po wojnie mogiłę rozkopano i przeprowadzono ekshumację. Ciała (większość udało się zidentyfikować) pochowano a miejsce tragedii upamiętniono wznosząc grobowiec. Chociaż na wielu cmentarzach Mazowsza znajdują się kwatery z mogiłami powstańców warszawskich, w tym szczególnym przypadku miejsce pochówku jest dokładnie tam, gdzie zginęły ofiary. Corocznie, w ostatnią niedzielę lipca, przy mauzoleum odbywa się apel poległych.