Psałteria, znajdująca się przy ulicy Świętojańskiej 4, należy do najciekawszych budowli przy tej arterii. Posesję, na której stoi, wyodrębniono podczas wytyczania ulicy w początkach XV wieku. O tamtej pory stały na niej różne budynki, wcześniejsze zastępowano nowymi, poddawano je różnym przebudowom do czasu otrzymania dzisiejszego wyglądu. Zanim zaczęto budować tutaj domy, w XIV wieku na terenie działek 4 i 6 stały piece służące do wytopu żelaza.
Od strony działki nr 2 w XV wieku powstał drewniany dom należący do osiadłych tu rzemieślników. Murowana kamienica zastąpiła drewniany obiekt około 1505 roku. Zbudował ją proboszcz i kanonik kolegiaty św. Jana, Stanisław Strzelica. Kamienicę przebudowano w XVI wieku. Z tego okresu pochodzą sklepienia na poziomie piwnic, które wyparły dotychczasowe stropy.
Od strony posesji nr 6 na przełomie XV i XVI wieku stał dom należący do wikariuszy kolegiackich. Na jego miejscu wzniesiono murowaną kamienicę przebudowaną w XVI wieku tak jak jej sąsiadkę.
W 1684 roku przebudowano oba domy, łącząc je w jedną dużą kamienicę. Wprowadzono nowy podział wnętrz oraz wzmocniono piwnice. Całości nadano barokowy wystrój. Charakterystycznym elementem elewacji była płaskorzeźba nad portalem z krzyżem i datą przebudowy. W XVIII wieku dobudowano oficynę, w której miejsce znalazła kuchnia. Do 1865 roku kamienica należała do księży psałterzy. W roku tym została przejęta przez państwo i sprzedana w ręce prywatne. Kupił ją Zygmunt Ploter i przeniósł tu swoją cukiernię.
Zniszczona w czasie wojny do wysokości parteru została odbudowana w roku 1959 według projektu Tadeusza Makarskiego według wyglądu z 1684.