Wjeżdżając do Szczyrku, mijamy znajdujący się na zboczu góry cmentarz o ponad 200 letniej historii. Założony na peryferiach, zgodnie z obowiązującymi na początku XIX wieku przepisami, służył do pochówku ofiar epidemii tyfusu dziesiątkującej biednych górali. Powstał na ziemi góralskich rodzin Wałęgów i Więzików, co uwieczniono w „obiegowej” nazwie „Więzikowa Kępka”.
To miejsce zadumy, wspomnienia bliskich, odzwierciedla historię Szczyrku i przypomina zasłużonych dla Beskidów księży, harcerzy, polityków i najsłynniejszych sportowców. Co roku , w dniu 01 listopada, przy zapalonych zniczach gromadzą się tu rodziny i bliscy tych, którzy znaleźli swoje miejsce na „Więzikowej Kępce”, wspominając i dzieląc się z nimi swoimi troskami, kłopotami i radościami ze zmarłymi.