Jeden z najpiękniejszych pod względem architektonicznym gmachów warszawskich. Usytuowany na terenie Uniwersytetu Warszawskieg,o na wprost głównego wejścia do kampusu tj, Bramy Uniwersyteckiej. Wzniesiony w latach 90-tych XIX wieku wg projektu przygotowanego przez duet architektów: prof. Stefana Szyllera (autora m.in. przebudowy katedry płockiej) i Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka.
Jego fasada – lubujących się i ceniących kunszt architektonicznego porządku i misternie wykonanych detali - zachwyca pięknem sześciokolumnowego portalu wejściowego. Po lewej i po prawej stronie głównych drzwi wejściowych umieszczono figury, odpowiednio od lewej: Sofoklesa i Demostenesa, które wykonał Hipolit Marczewski. On również jest autorem wieńczących szczyt elewacji frontowej rzeźb trzech muz, czyli Apoteozy Wiedzy i Nauki. Pod nim zamontowano zegar, który, gdy tylko jego wskazówki pokazują pełną lub połowę godziny, odgrywa krótką kompozycję muzyczną naśladującą bicie dzwonów, czyli tzw. kurant.
Spod dłuta Marczewskiego wyszły także wmurowane między kolumny ściany tylnej (wschodniej) popiersia poetów i pisarzy greckich oraz rzymskich: Homera, Sokratesa, Katona, Hipokratesa i Ezopa. Pierwotnie było ich dziesięć i zdobiły one wszystkie ściany. Widoczną w tympanonie nad nimi grupę płaskorzeźbiarską stworzył Jan Woydyga, umieszczając w centralnym jej punkcie patronkę Wiedzy i Nauki – Atenę.
Warto wspomnieć, iż w czasie II Wojny Światowej, w gmachu tym jako woźny pracował nie kto inny, jak sam Czesław Miłosz. Obecny wygląd dawna Biblioteka Uniwersytecka zawdzięcza przebudowie z lat 2003 – 2005. W jej wyniku odtworzono m.in. stare posadzki wykonane z ośmiu gatunków drewna, odrestaurowano sale wykładowe i aulę (mieści ona prawie 400 osób), wnętrza pomalowano w tonacjach: jasnego drewna, bieli i stali. Najbliższe otoczenie gmachu to: przed nią Pomnik Studenta, za nią Pałac Kazimierzowski, po lewej Budynek Poseminaryjny i po prawej Porektorski.