Krótka uliczka prowadząca z naroża Rynku Starego Miasta do placyku Kanonia. Do połowy XVII w. nazywana była ulicą Św. Jana. Zabudowa jej działek doszła z końcem XVI w. do muru obronnego, wchłaniając go. W rezultacie ustaliła się zabudowa dwufrontowa od Jezuickiej z jednej i Brzozowej z drugiej strony.
W XVI w. osiedlili się tu biskupi poznańscy (którym diecezja warszawska podlegała do 1798 r.), a w XVII zakon Jezuitów. Przez kilka wieków była ulicą o charakterze elitarnym, mieszcząc instytucje kościelne, oświatowe, naukowe i urzędy.
Obecnie idąc nią, można ujrzeć budynki: dawnego kolegium jezuitów, Gimnasium Zaluscianum oraz dawnej kamienicy biskupów poznańskich.