Nowe Włochy, położone na północ od linii kolejowej, w dwudziestoleciu międzywojennym przeżywały okres wzmożonego rozwoju. Miało tu powstać jedno z miast-ogrodów, które miało stać się podwarszawskimi osiedlami mieszkalnymi. Według tej koncepcji, zainicjowanej przez ówczesnego prezydenta Warszawy Zygmunta Słomińskiego, wytyczono nowy układ ulic i na nowo zagospodarowano założenie pałacowo-parkowe Koelichenów. Wówczas to park pałacowy stał się ogólnodostępnym zieleńcem.
Początki Parku Kombatantów, bo o nim mowa, sięgają XVII w., kiedy w tym miejscu powstał pałac kanclerza wielkiego koronnego Andrzeja Leszczyńskiego. Do siedziby właściciela Włoch przylegał ogród i park. Pod koniec XVIII w. ówczesny właściciel dóbr, Tadeusz Mostowski, dokonał modyfikacji parku. Opracowanie koncepcji zlecił A. Schubertowi, który wraz z angielskim ogrodnikiem F. Jamesem stworzyli park w modnym stylu angielskim. Prace w zieleńcu kontynuowali następni właściciele Włoch - Koelichowie. Dzięki nim posadzono w parku cenne drzewa, które możemy podziwiać do dziś. Wśród nich znajdują się m.in. platan klonolistny, tulipanowiec amerykański i sosny czarne liczące sobie ponad sto lat.
Po II wojnie światowej dwuhektarowy park służył mieszkańcom osiedla, a później dzielnicy Włochy. Pod koniec XX w. zaczęto jego rewitalizację, która zakończyła się w 2000 r. Prace nad udoskonaleniem terenu trwały w następnych latach. Przyniosły wymianę infrastruktury oraz uporządkowanie zasobów roślinnych. Dla najmłodszych stworzono place zabaw wyposażone w nowe obiekty.