Teren kościoła pod wezwaniem św. Walentego i Rocha w Klewkach z trzech stron wyznacza delikatny, kuty płot. Od strony południowej granicą przykościelnego obejścia jest wąski Klebarski Kanał. W obydwu północnych narożnikach tego ogrodzenia usytuowane są dwie neogotyckie kapliczki. Kapliczki wyglądają niemal identycznie, jednakże ta która znajduje się od strony zachodniej jest wyższa o jedną kondygnację z niewielkimi fryzami.
Obie budowle są murowane z czerwonej cegły i powstały na planie kwadratu z prostym rozbudowanym korpusem, podkreślonym narożnymi ryzalitami zwieńczonymi smukłymi sterczynami. Całość przykrywa czterospadkowy spłaszczony daszek, na którego szczycie znajduje się centralna sterczyna. Dolny poziom kapliczek to łukowo zamknięte nisze, od frontu przeszklone, górna kondygnacja to dwukierunkowy prześwit z łukowymi otwarciami, kiedyś zapewne umieszczono w nich krzyże.
Trochę zastanawiająca jest metalowa chorągiewka umieszczona na obiekcie znajdującym się od strony wschodniej. Jest ona bowiem datowana na rok 1718, gdyby była to oryginalna sygnatura, to ta kapliczka mogłaby pretendować do miana najstarszej na terenie Warmii Południowej. Niestety nie można tego faktu potwierdzić i raczej zakłada się, że chorągiewka pochodzi z istniejącej w tym miejscu poprzedniej budowli.
Od południowej strony przykościelnego placu, niemalże nad samym Klebarskim Kanałem, trochę jakby dla kontrastu, umiejscowiona jest figuralna kapliczka z koronową statuą Matki Boskiej. Figura umieszczona jest na charakterystycznym prostopadłościennym pomnikowym trzonie, część środkowa rozbudowana narożnymi pilastrami. Tę kapliczkę wystawiono w 1999 r.