Idąc w kierunku katowickiego dworca kolejowego od strony ul. Mikołowskiej, nie można przejść nie zauważając jednej z monumentalnych budowli dzisiejszych Katowic, a właściwie budynku pochodzącego z początków tego młodego miasta ( w 2015 roku obchodzi 150 lat od nadania praw miejskich ). Dziś mieści się tu Sąd Okręgowy i składa się z dwóch połączonych budynków.
Pierwotny, widoczny na skarpie, która jakby przypomina mur okalający zamek został zbudowany w roku 1889. Wówczas zlokalizowano w nim Sąd Powiatowy w Katowicach. Nawiązuje do stylu neorenesansu, z kilkoma widocznymi zdobieniami na fasadach od strony ulic Mikołowskiej i Andrzeja, bo reszta jest widoczna od strony aresztu przylegającego do dzisiejszych budynków sądu. Budynek jest murowany z cegły pełnej, nieotynkowany, przekryty dachem dwupołaciowym w korpusie i wystającym ryzalitem, tworzącym kształt zbliżony do litery “C”. Detale architektoniczne wykonano z piaskowca, a korpus i ryzalit lub raczej skrzydło - zakończono wysoką ścianą szczytową zakończoną daszkiem przypominającym ozdobny tympanon, pod którym na rozłożonym pergaminie umieszczono datę wzniesienia budynku: “1889”, . W części korpusu budowli, ścianę szczytową zakończono sterczyną przypominającą nieco pomnik.
Drugi z budynków postawiono w roku 1913. Spowodowane to było dynamiczną rozbudową miasta i powstawaniem nowych problemów w związku z narastająca liczbą ludności, a budynek z 1889 roku nie spełniał już wymogów by sąd mógł sprawnie funkcjonować. Budynek został wzniesiony w stylu neoklasycyzmu jako budowla o czterech kondygnacjach, z cegły klinkierowej, nieotynkowany, z boniowanym parterem, wystającymi po bokach ryzalitami i bocznej elewacji od strony narożnej wartowni, w których (można założyć) kolumny tworzą pilastry podtrzymujące płaskie belki tworzące gzyms koronujący, jednocześnie oddzielając trzecią kondygnację od czwartej.
Będąc wewnątrz budynku nie sposób nie zauważyć, iż budynki połączono wspólną klatką schodową, przez co nie odczuwa się przejścia z jednego budynku do drugiego...