Początki fabryki Wilhelma Fryderyka Zacherta sięgają roku 1826. Urodzony w 1799 r. w Międzyrzeczu, wywodzący się z angielskiego rody Sacket z Leeds, przybywa do Zgierza w 1825 roku. Latem następnego kupuje dom ze stajnią i pomieszczeniem magazynowym oraz stajnią za kwotę ponad 16 500 złp. W tym samym roku, uruchamia tkalnię sukna, mając do dyspozycji 20 ręcznych warsztatów. Zatrudnia w tym okresie 45 robotników.
Po podpisaniu umowy w roku 1827 z Prezesem Komisji Województwa Mazowieckiego Rajmundem Rembielińskim, otwiera fabrykę sukna, w skład której wchodzą: przędzalnia, postrzygalnia, folusz, farbiarnia czy suszarnia. W tamtych czasach napęd stanowiły głównie, woda i siła koni. Postanawia unowocześnić zakład, sprowadzając najnowocześniejsze maszyny firmy J. Cockerilla z Liege w Belgii. Gręplarze czy postrzygacze to może dziwne nazwy, ale tacy fachowcy pracują u Zacherta w ogólnej liczbie 200. Głównym odbiorcą produktów jego fabryki była armia Królestwa Polskiego, której zapotrzebowanie na sukno było ogromne, wiadomo mundury.
Reperkusje Powstania Listopadowego boleśnie dotykają firmę ( likwidacja polskiej armii ). Dodatkowym ciosem okazało się wprowadzenie bariery celnej z Rosją. Postanawia przenieść się do Supraśla, co też czyni w 1834 roku. Jednocześnie kieruje firmą w Zgierzu. Będąc pionierem nowinek technicznych w Zgierzu, sprowadza pierwszą maszynę parową w 1837 r. o mocy 18 KM.
W połowie XIX w. po groźnym pożarze zakładów w Zgierzu, właściciel postanawia zmienić profil produkcji, wyposażając zmieniając park maszynowy. Kolejne pożary w 1878 i 1881 r. całkowicie niszczą zakład. W. F. Zachert zamierza je odbudować od podstaw, zatrudniając znanego architekta Ignacego Markiewicza który sporządza projekt nowych budynków fabrycznych. Następuje ich pełna elektryfikacja. Aż do roku 1885, samodzielnie prowadził swój zakład co zdarza się rzadko. W 1892 r. firma pod kierownictwem Henryka Zacherta wchodzi w skład spółki akcyjnej "Lorentz i Krusche Towarzystwo Akcyjne Manufaktury Bawełnianej". Wartość produkcji osiąga wówczas poziom 1 mln. rubli. Posiada przedstawicielstwa m. in. w Warszawie, Moskwie, Rostowie i Charkowie.
Po 1918 roku następuje zawieszenie działalności firmy. Pod koniec lat 30-tych zakłady były dzierżawione. Również podczas następnej wojny nie prowadzono działalności. Niemcy mieli w planie uruchomienie produkcji sprzętu lotniczego. Leon Zachert demontując co wartościowe maszyny i je ukrywając, zapobiegł temu.
W 1948 r. została była fabryka Zacherta upaństwowiona, produkując po wyzwoleniu głównie odzież. W 1967 r. powstały w tym miejscu Zgierskie Zakłady Przemysłu Odzieżowego "ZETA", które zaprzestały produkcji w połowie lat 90-tych.