W Zwardoniu położonym tuż przy granicy ze Słowacją w przeszłości nie było kościoła. Mieszkańcy na msze musieli udawać się do kościoła w Rajczy. Około roku 1890 z inicjatywy kolejarzy popartej przez naczelnika stacji Franciszka Hermana po otrzymaniu stosownych zezwoleń przystąpiono do wznoszenia kaplicy. W 1983 r. miało miejsce poświęcenie kamienia węgielnego i fakt ten został odnotowany - „Za panowania Najjaśniejszego Pana Franciszka Józefa I Cesarza Austrii, Króla Węgier etc. etc. Jego Świętobliwości Papieża Leona XIII założono ten kamień węgielny pod Kaplicę w dniu 3 sierpnia 1893r.” Trzy lata później tj. w 1896 r. została ukończona budowa kaplicy.Był to obiekt wzniesiony w stylu gotyckim, murowany z jedną wieżyczką.
W roku 1906 z inicjatywy kolejnego naczelnika stacji kolejowej w Zwardoniu kaplica została powiększona o prezbiterium, w którym stanął gotycki ołtarz sprowadzony z Tyrolu. W centrum ołtarza znajdowała się figura Matki Bożej. Rok 1932 był bardzo ważnym rokiem w krótkiej historii kaplicy. Otóż w tym roku kaplica stała się kościołem i w lipcu tego roku w obecności kardynała Sapiechy kościół otrzymał wezwanie Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Kolejna rozbudowa kościoła nastąpiła z inicjatywy nowego proboszcza ks. Alfreda Brody. 28.05.1978 r. wmurowano kamień węgielny z głównego ołtarza z Bazyliki św. Franciszka w Krakowie w ścianę rozbudowywanego kościoła. Aktu tego dokonał ks. bp. Albin Małysiak, który również 5.07.1984 r. poświęcił nową część świątyni. Obok kościoła w 1987 r. wzniesiono grotę ku czci Matki Boskiej Saletyńskiej.